Op 18 april gaf John Giskes van Konpaku een performance onder de naam Het masker van vrouwelijkheid bij de Common-Inn manifestatie in Het Nieuwe Instituut in Rotterdam. Hij werd begeleid op viool door Martine von Gleich.
John: 'In deze performance speel ik met vrouwelijke beelden die zich in onze maatschappij voordoen. Vrouwelijkheidsvormen die aangeleerd zijn, slechts gebaseerd op een opvatting.'
'De schoen met hoge hak werd voor het eerst gedragen door de Franse koning uit de 18e eeuw. Inmiddels is dat kledingstuk alleen nog maar in gebruik door vrouwen. Sommige vrouwen voelen zich meer vrouw als zij hakken dragen. Toen vrouwenkousen nog gebreid werden op vlakbreimachines moest de kous nog aaneen genaaid worden alvorens die klaar was. Die naad liep aan de achterkant van de kous, die naad werd een secundair geslachtskenmerk. De kousbroeken die vrouwen nu dragen worden rondgebreid er zit dus geen naad op het beengedeelte. Soms wordt zo’n naad achteraf aangebracht bij ‘fashion’ panty’s.'
John: 'Martine is een klassiek geschoold violiste. In de samenwerking met mij gebruikt zij haar viool om er onvoorspelbare klanken aan te ontlokken. Van verleidelijk en aaibaar tot ruige diepe en soms ook snerpende klanken. Deze muziek is geen begeleiding in de zin van aanvulling op de performance, deze klanken van Martine vormen een ondeelbaar onderdeel van de performance.'
De performance van Konpaku neemt het vrouwenmasker letterlijk. Hierin wordt geen poging gedaan om de vrouw zoveel mogelijk te benaderen in haar verschijning. Integendeel: het kostuum symboliseert de beperking die het vrouwenmasker in wezen is. De onbeholpen pogingen van de performer om elegant te bewegen op hoge hakken is daar een exponent van.’
