De laatste cocons - gemaskerd

John Giskes ontwikkelde jaren geleden met twee dansers een nieuwe performance met het thema ‘transformatie’. Om die ontwikkeling te verbeelden, heeft John toen een grote hoeveelheid stof gekocht die hij heeft gebruikt voor het maken van kostuums en cocons. Het is een dunne zwart transparante nylon stof, heel elastisch en met een oppervlakte die mooi op licht reageert. 

In twee sessies hebben John Giskes en Natasja de Lange afscheid genomen van de stof. In de eerste sessie waren John en Natasja 'ontmaskerd'. Dit bericht is de verbeelding van de tweede, gemaskerde sessie: hun individualiteit wordt weggeboetseerd onder een masker van hetzelfde transparante materiaal. 

Vergeet niet op de foto's te klikken voor weergave in groot formaat!

De laatste cocons - deel 1

John Giskes ontwikkelde jaren geleden met twee dansers een nieuwe performance met het thema ‘transformatie’. Zij maakten toen gebruik van de cocon waarin de rups in vlinder verandert als metafoor voor de zich in ontwikkeling zijnde mens. Alle levens doorlopen in hun bestaan verschillende stadia. Naast de stadia van geboorte, opgroeien naar volwassenheid, gezin stichten, ouder worden en de dood, zijn er ontelbare kleine veranderingen in het bestaan en de beleving daarvan. De relaties met anderen: concurrentie, vriendschap, ondersteuning, verliefdheid, onverschilligheid, vijandschap, vechten en….. 

Om die ontwikkeling te verbeelden, heeft John toen een grote hoeveelheid stof gekocht die hij heeft gebruikt voor het maken van kostuums en cocons. Het is een dunne zwart transparante nylon stof, heel elastisch en met een oppervlakte die mooi op licht reageert. De dansers trekken die als een kunstmatige huid aan. Geïnspireerd op insecten in hun glanzende chitinepantser bewegen de dansers langs en rond elkaar. 

In twee sessies hebben John Giskes en Natasja de Lange afscheid genomen van de stof (daarover meer in het volgende bericht). Dit bericht is de verbeelding van de eerste sessie. De stof van de kostuums en de geschminkte gezichten geven een zekere uniformiteit aan de performers. In de tweede sessie wordt hun individualiteit weggeboetseerd onder een masker van hetzelfde transparante materiaal. 

Vergeet niet op de foto's te klikken voor weergave in groot formaat!

Vegetatie versus vleesch

Op 23 augustus werd in de Hof van Heden in Hoogvliet een voorstelling gegeven over de relatie tussen planten en mensen: Vegetatie versus vleesch. De voorstelling is een creatie van John Giskes, Bewegingstheater Konpaku 魂魄. Donna en Honza Svasek waren de performers. De muziek werd verzorgd door John. 

Uit het persbericht:

Inleiding

De mens is het product van vegetatie, direct door het eten van planten en indirect door het eten van organismen die zelf afhankelijk zijn van planten. Het plantaardige verdwijnt niet, in zijn algemeenheid, van de aarde als de planteneters er niet meer zouden zijn. Ten opzichte van de huidige toestand van het vegetatieve leven zal het wel aanmerkelijk veranderen. Want het plantenrijk heeft het vleselijke leven ten eigen bate aangewend. In deze voorstelling wordt het plantaardige en het vleselijke, op symbolische wijze innig met elkaar in contact gebracht.

Ritueel

Kruidige stengels en vruchten, krullende bladeren en betoverend gekleurde bloemen. Gegroepeerd op het kwetsbare lichaam als aandenken aan de oorsprong van diens leven. Het lichaam dat symbool staat voor het dierlijke leven en de afhankelijkheid van vegetatie wordt omhuld met een vlies gemaakt van de gevulcaniseerde tranen van de hevea boom. Langzaam wordt de lucht weggezogen en langzaam wordt het contact tussen het vleselijke en het vegetatieve inniger. Een innig onontkoombaar contact tussen vlees en vegetatie.

Het publiek wordt in de gelegenheid gesteld het resultaat van de samensmelting van het plantaardige met het dierlijke van dichtbij te aanschouwen. Daarbij wordt aandacht besteed aan de afhankelijkheid die het dierlijke heeft van het plantaardige. Bij elkaar vormen de dieren en de planten een systeem dat elkaar in stand houdt. Als de mens de natuur kapot maakt kan het plantaardige toch nog overleven, zij het met schade. Maar de mens vernietigd dan haar eigen biotoop en dus haar kans om te overleven. Een aansporing om zuinig om te gaan met ‘onze’ omgeving, een aansporing in theatrale vorm.

Doelstelling

Het publiek wordt op bijzondere manier geconfronteerd met het belang van het milieu voor onze gezondheid. De voorstelling is een visueel- en muzikaal spektakel. Via amusement willen wij de harten openen en publiek uitdagen om na te denken over het belang van het milieu. In het nagesprek vertellen wij hoe wij op dit idee zijn gekomen en vooral ook wat het belang ervan is. Door dat nagesprek met het publiek te organiseren maken wij onze doelstelling manifest.