Na het optreden van de deelnemers van de workshop die Itto Morita had gegeven (zie het vorige bericht), was er op 27 februari een 'masterperformance' door Itto Morita en Mika Takeuchi.
De jarenlange ervaring is het optreden van deze 'masters in butoh' af te zien. Prachtig om hun bewegingen te volgen. Bewegingen die vormen en patronen worden.
Handvormen die haast reumatisch aandoen.
De profeet en de keizerin?
In het Engels heet dit heel toepasselijk 'unveiling'. Je zou het met ontsluieren kunnen vertalen.
Keizerlijk voorkomen. Prachtige kostuums; onmiskenbaar Japans.
Verstild doet het mij denken aan sculpturen van Rodin.
Engel der wrake? Mijn fantasie. Dat is het mooie van butoh: het laat je als toeschouwer alle vrijheid en het prikkelt de fantasie, net zoals het de performer niet dwingt via een vaste choreografie op te treden.